Afscheid van de Middellandse zee en Canal du Midi

Bezoek in Cassis
We besluiten nog wat extra dagen aan de ZuidFranse kust te blijven zodat we hier onze neven Luc en Joris en Paul en Marieke kunnen treffen. We ankeren in de Calenques en bij mooie eilandjes en maken prachtige wandelingen. In de baai van Cassis komen ze aan boord. We varen en ankeren 2 dagen in de Calenques. We duiken allemaal vanaf de boot de zee in. Na een heerlijke barbeque op de camping logeert Wout een  nachtje in de camper. Tom mist zijn broer wel heel erg die avond. Helaas is het na 3 dagen weer tijd om door te gaan. Er wordt opnieuw tegenwind voorspelt en die willen we voor zijn. We motoren ‘s nachts de 82 mile naar Sete. Bart kijkt een film tijdens zijn wacht, zo rustig is de zee.

Afscheid van de Middellandse zee en Canal du Midi
We verkennen te voet Sete. We besluiten vanaf hier de mast met een vrachtwagen te laten vervoeren.  Dit omdat onze mast erg lang is (14,3 meter), we hierdoor meer comfort hebben en minder kans op schade. Helaas kan de mast hier niet af vanwege de kermis. Maar goed ook want nu kunnen we nog zeilend naar Cap Agde. Met pijn in ons hart nemen we hier wel afscheid van de Middellandse zee, demonteren de mast en laten we hem achter in de haven.

We varen we de rivier Herault op. En na een heerlijk diner en overnachting in Agde varen we de eerste sluis in naar Canal du Midi. De jongens genieten van het nieuwe leven aan boord, zonder golven en met heel veel te zien en te doen langs de kant. Ook is er veel tijd om te spelen, want het is hard werken met al die sluisen. Wel is het warm, de bimini komt nu erg goed van pas. De eerste van de 153 sluizen duurt een uur voordat we er door zijn. Gelukkig gaat het daarna heel vlot. We varen samen met een ander boot op en komen door  wel 10 sluizen. Bij 1 sluis let de sluiswachter niet op en zet de sluizen al open voordat wij en de andere boot vastliggen. Gelukkig ligt wel de achterlijn vast en kan Bart de motor vol in de vooruit zetten. Maar wat een watergeweld. Snel langere lijnen gelegd en we gaan weer verder. De andere sluizen verlopen vlekkeloos. De fenderbommen (boten met soms wel 20 megafenders) hebben meer moeite. Menig bootje moeten we van ons afduwen.

Canal du Midi is mooier dan we hadden gedacht. Het is een hele ervaring om over een 300 jaar oude kanaal dwars door Frankrijk te varen. Eerst varen we door de wijnstreek Languedoc. Tussendoor stoppen we bij leuke plaatjes, voor een wandeling, een fietstochtje, een wijnboertje of een riviertje om te zwemmen.’s Avonds leggen we aan langs de oever en barbequen bij de picknickplaats of liggen we bij een leuk plaatsje.

We kunnen met onze 1,35 diep nog net varen. In de de boekjes staat dat het 1.60 diep is, maar dat wordt niet altijd gehaald. Helaas ligt er veel troep in het water. In de buurt van Trebes gaat het mis en maakt de motor een raar geluid. Met een mes in de hand duikt Bart het troebele water in. Er zit een plastic tas in de schroef. Na 3 uur kunnen we weer verder. En 2 dagen later moeten we losgetrokken worden van onze ligplaats, omdat het waterpijl iets gedaald is. Vaak voelen we takken tegen ons roer.

Nog een voordeel van varen op het kanaal is dat we elke ochtend op de fiets verse croissantjes en stokbrood kunnen halen. Langs het kanaal ontmoeten we veel leuke mensen. De jongens mogen een teil lenen zodat ze lekker kunnen plonsen. Ook krijgen we goede tips waar we het beste kunnen stoppen of overnachten. Een tip is ook het zwembad net na het centrum van Castelnaudary. Na 4 uur lang zwemmen worden we door de badmeester weggestuurd. Ze gaan sluiten. 

Fenderbommen.. Hoe meer fenders hoe gevaarlijker!