Het zit er op

Er is helaas geen tijd om naast Guernsey nog andere kanaaleilanden aan te doen, want de wind staat gunstig. Dat moeten we benutten. Wout wil graag via België terug en niet via Engeland. Hij verheugt zich erop Nederlands te kunnen spreken. We zeilen een groot deel van de tocht met 7,5 knoop door het water  en varen in een stuk door naar België, Nieuwpoort 240 mijl. Door wind en 2 getijden mee en 1 tegen doen we dit in slechts 2 nachten en 1 dag. We bezoeken de kinderboerderij en de vlindertuin en huren fietsen. De tweede dag fietsen we een ingekort rondje en leveren we ze snel in, want ook nu staat de wind en stroming mee en kunnen we op ons gemakje naar Zeeland zeilen. Daar aangekomen gaan we door de Roompotsluizen, en leggen vast aan de eerste de beste steiger. WEER IN NEDERLAND!! Om 6 uur varen we verder richting Burgsluis en daarna Grevelingen. We zien opa en oma Warmond weer en genieten nog een paar dagen van het krabben vangen, fietsen en de strandjes in Zeeland. Binnendoor via de staande mast route varen we naar huis. Het zit erop. Woensdag 14 augustus leggen we aan in Warmond. Bart en ik hebben nog tot 1 september voordat het werk weer begint en we keren de boot binnenstebuiten. De jongens gaan al naar school en Uk. Jammer dat het voorbij is.  Wat hebben we het fantastisch gehad. In de 6 maanden hebben we circa 4.000 mijl afgelegd, heel mooie plaatsen, ankerbaaitjes en eilanden gezien aan de Middellandse zee, Atlantische Oceaan en het Franse binnenland. En het is ons ook nog gelukt om op tijd de Momo terug naar de thuishaven te brengen. Zo’n lange trip zit er voorlopig voor ons niet meer in. Maar wat hebben we mooie herinneringen, foto’s en verhalen. En vooral wat hebben we genoten...

We zeilen weer!

Bij Toulouse verlaten we het Canal du Midi en varen op het Canal de la Garone verder. Dit kanaal is iets minder mooi, maar wel lekker efficiënt, rechttoe rechtaan. De sluizen zijn bijna allemaal onbemand en we kunnen overal zo doorvaren. 14 juli bevrijdingsdag maken we mee in een klein plaatje Casinsarsarrin. Wout en Tom mogen opblijven voor het vuurwerk en het feest na afloop. Om 23 uur begint het en we zitten met zo’n 1000 mensen rondom de haven. Nog nooit hebben we zo’n groot vuurwerk gezien. Geweldig! ’s Nachts danst Tom op de muziek. Wout kijkt liever naar een mooi meisje.

De laatste sluis.. 

Nog een paar dagen varen en dan zijn we in Castets en Dorthe. Hier is de laatste sluis en varen we de rivier de Garonne op. We moeten wachten op hoog water en om 17 uur varen we naar buiten. Met stroom mee varen we om 22 uur Bordeaux binnen. Een eerste blik boven aan de kade laat een super bruisende stad zien, heel mooie kade ingericht en prachtige gebouwen (‘petit Paris’). We kunnen afmeren aan een steiger in het hartje centrum. Een speelfontein of waterplein op de kade is favoriet bij de jongens. We huren fietsen om de omgeving te verkennen. De omgeving is mooi, maar het duurt wel een tijd voor we de stad uit zijn en het is erg heet. De mast ligt in de haven Bassin a Flot. De haven is door de Duitsers in WOII gegraven en werd gebruikt voor duikboten. Nu is hij vervallen. De havenmeesters is met vakantie dus we liggen er gratis. We hebben er veel last van muggen en als het maandag is en de mast gaat erop zijn we blij dat we weg kunnen.

 

 

 

We zeilen 108 mijl naar Ile Belle, weer terug op Golf van Biscaije. Thuis komt steeds dichterbij.. Het mooie eiland ligt voor de kust van Bretagne. Ook hier huren we fietsen. En nu het niet zo warm meer is trapt Wout behoorlijk mee. We verkennen het halve eiland. De wind staat goed en we vertrekken voor een nacht zeilen naar Camaret su Mer. Helaas zijn de jongens de golven niet meer zo gewend en speelt zeeziekte weer op. Gelukkig slapen ze allebei goed en we zien weer veel dolfijnen. We hebben de tocht zo gepland dat we zoveel mogelijk stroom mee hebben. Alleen bij ondieptes stroomt het wel erg hard (vlak na Camaret tot wel 5! knopen) en met 11 knopen grondsnelheid schieten we door het water. Hmm volgende keer zeilen we toch liever bij kentering ondieptes over.

Nu we in Camaret su Mer zijn zijn we rond. Hier begon Bart zijn oversteek met Jurjen en Hans naar La Coruna. We maken hier mooie wandelingen en wachten tot de harde wind voorbij is voor we de tocht van 133 mijl naar de kanaal eilanden kunnen maken. We vertrekken om 18 uur bij laag water en pakken zo precies 2x stroom mee en 1x tegen. We doen Guernsey aan, een echt stuk Engeland bij Frankrijk. Met de bus trekken we het eiland door en doen mooie ‘cliff walk’ aan zuidkust.  

We zullen nog wat bij deze eilanden ankeren en dan snel door naar België, Zeeland, Amsterdam. Binnenkort begint de school van Wout en willen ruim op tijd thuis zijn. Vanaf Bordeaux is dan ook de nr 1 regel gaan als het kan en zeker bij goede wind..

Afscheid van de Middellandse zee en Canal du Midi

Bezoek in Cassis
We besluiten nog wat extra dagen aan de ZuidFranse kust te blijven zodat we hier onze neven Luc en Joris en Paul en Marieke kunnen treffen. We ankeren in de Calenques en bij mooie eilandjes en maken prachtige wandelingen. In de baai van Cassis komen ze aan boord. We varen en ankeren 2 dagen in de Calenques. We duiken allemaal vanaf de boot de zee in. Na een heerlijke barbeque op de camping logeert Wout een  nachtje in de camper. Tom mist zijn broer wel heel erg die avond. Helaas is het na 3 dagen weer tijd om door te gaan. Er wordt opnieuw tegenwind voorspelt en die willen we voor zijn. We motoren ‘s nachts de 82 mile naar Sete. Bart kijkt een film tijdens zijn wacht, zo rustig is de zee.

Afscheid van de Middellandse zee en Canal du Midi
We verkennen te voet Sete. We besluiten vanaf hier de mast met een vrachtwagen te laten vervoeren.  Dit omdat onze mast erg lang is (14,3 meter), we hierdoor meer comfort hebben en minder kans op schade. Helaas kan de mast hier niet af vanwege de kermis. Maar goed ook want nu kunnen we nog zeilend naar Cap Agde. Met pijn in ons hart nemen we hier wel afscheid van de Middellandse zee, demonteren de mast en laten we hem achter in de haven.

We varen we de rivier Herault op. En na een heerlijk diner en overnachting in Agde varen we de eerste sluis in naar Canal du Midi. De jongens genieten van het nieuwe leven aan boord, zonder golven en met heel veel te zien en te doen langs de kant. Ook is er veel tijd om te spelen, want het is hard werken met al die sluisen. Wel is het warm, de bimini komt nu erg goed van pas. De eerste van de 153 sluizen duurt een uur voordat we er door zijn. Gelukkig gaat het daarna heel vlot. We varen samen met een ander boot op en komen door  wel 10 sluizen. Bij 1 sluis let de sluiswachter niet op en zet de sluizen al open voordat wij en de andere boot vastliggen. Gelukkig ligt wel de achterlijn vast en kan Bart de motor vol in de vooruit zetten. Maar wat een watergeweld. Snel langere lijnen gelegd en we gaan weer verder. De andere sluizen verlopen vlekkeloos. De fenderbommen (boten met soms wel 20 megafenders) hebben meer moeite. Menig bootje moeten we van ons afduwen.

Canal du Midi is mooier dan we hadden gedacht. Het is een hele ervaring om over een 300 jaar oude kanaal dwars door Frankrijk te varen. Eerst varen we door de wijnstreek Languedoc. Tussendoor stoppen we bij leuke plaatjes, voor een wandeling, een fietstochtje, een wijnboertje of een riviertje om te zwemmen.’s Avonds leggen we aan langs de oever en barbequen bij de picknickplaats of liggen we bij een leuk plaatsje.

We kunnen met onze 1,35 diep nog net varen. In de de boekjes staat dat het 1.60 diep is, maar dat wordt niet altijd gehaald. Helaas ligt er veel troep in het water. In de buurt van Trebes gaat het mis en maakt de motor een raar geluid. Met een mes in de hand duikt Bart het troebele water in. Er zit een plastic tas in de schroef. Na 3 uur kunnen we weer verder. En 2 dagen later moeten we losgetrokken worden van onze ligplaats, omdat het waterpijl iets gedaald is. Vaak voelen we takken tegen ons roer.

Nog een voordeel van varen op het kanaal is dat we elke ochtend op de fiets verse croissantjes en stokbrood kunnen halen. Langs het kanaal ontmoeten we veel leuke mensen. De jongens mogen een teil lenen zodat ze lekker kunnen plonsen. Ook krijgen we goede tips waar we het beste kunnen stoppen of overnachten. Een tip is ook het zwembad net na het centrum van Castelnaudary. Na 4 uur lang zwemmen worden we door de badmeester weggestuurd. Ze gaan sluiten. 

Fenderbommen.. Hoe meer fenders hoe gevaarlijker!

Noord Sardinië, Corsica en oversteek naar Zuid Frankrijk

Noord Sardinië en  2 dagen Corsica
We verkennen de noordkust van Sardinië. Een echt zeilparadijs! Je kunt hier prachtig zeilen en ankeren tussen de eilandjes met azuurblauw water. Wel staat er vaak veel wind, het is een smalle straat tussen Corsica en Sardinie. Met windkracht 6/7 liggen we dan ook voor anker in een prachtige baai.  We controleren ‘s nachts een paar keer het anker, maar het gaat goed. We vermaken ons met lesjes, klussen en knutselen. Pas als de wind ‘s middags weer gaat liggen en de golven afnemen kunnen we in de kleine momo (bijboot) en gaan we aan land. Lekker hardlopen en zwemmen, daar zijn we wel aan toe.

Opa en oma zeilen een dagje met ons mee vanuit Palau. We ankeren in een prachtige baai voor het eiland Cabrera. Wat hebben we een waterpret, Wout en Tom zwemmen vanaf de boot zo naar het strand. De jongens zijn niet meer uit het water en van het strand weg te slaan. Na 6 nachten ankeren willen Bart en ik echt een douche. We hijsen de Franse vlag en varen naar Corsica, Bonifatio.  De kust is prachtig. De hoge witte krijtrotsen maken grote indruk op ons. We varen dicht langs de rotsen en gaan aan wal in de haven onder de stad. De volgende ochtend vroeg wandelen we bovenop de rotsen helemaal naar de vuurtoren en militaire ruines (4 uur lopen voor Tom en Wout). Op de terugweg nemen we allemaal een groot ijsje want we zijn wel erg warm geworden. We gaan nog een middagje ankeren in Campomoro. Dan staat de wind in Oosterlijke richting en we kunnen we de oversteek naar ZuidFrankrijk maken (ca 170 nm). We moeten wel verder willen we op tijd terug zijn in Nederland. Wel jammer want 2 dagen Corsica is echt niet genoeg...
(9 juni t/m 16 juni)

 De mooiste plekjes van Noord sardinië

 De haven van Bonifacio Corsica, gelegen aan het eind van zeer lange Cala 

 Mooie wandeling met zicht op krijt

Oud militair complex ca 100 jr oud hier kerkje met verscholen waterreservoir eronder. 

De oversteek naar Zuid-Frankrijk Toulon

Na nog even heerlijk gezwommen te hebben in een prachtige ankerbaai  in Campomoro Corsica zeilen we de nacht in op weg naar Zuid-Frankrijk Toulon (170 nm circa 30 uur varen). We willen eigenlijk ankeren bij het eiland Porquerolles, maar er komt koude lucht aan en daar kan onweer  bij zitten. Ook wordt harde NW wind van le Mistral voorspeld. De eerste nacht staat er een stevige wind, maar dan zakt hij in tot 10 knopen.  Jammer want met de wind en golven van achter is het net te weinig om te zeilen. De jongens vermaken zich prima met lego,  verhaaltjes, een extra middagdutje en lekker eten.  Al met al hebben we het eerste deel en laatste deel heerlijk kunnen zeilen.

Dan komen we om  4 uur s’ochtends aan in Toulon. Het is nu aan Bart om komende weken zijn Frans op te halen, het is wel wat roestig en een snelcursus zou geen kwaad kunnen. We leggen aan in Port Pin-Rolland. Een rustige haven 4 mile van Toulon. Er is een mooi strand en s’avonds is er feest en kermis. We gaan met de pond naar Toulon. We  willen een auto huren, maar helaas lukt dit niet vanwege het hoogseizoen, of is heel duur.  We huren fietsen in Toulon en gaan met de kabelbaan de Mont Falon op. Wout wil niet meer weg uit het herdenkingsmuseum over WO2. De volgende dag verkennen we de kaap Sicié. Pfff de weg omhoog is erg lang. Gelukkig is de weg afgesloten voor verkeer vanwege bosbrandgevaar en kunnen we genieten van de mooie uitzichten.  De jongens spelen soldaatje en brandweer in het bos. Na nog een mooie fietstocht naar een strand hebben we de omgeving van Toulon genoeg gezien. De wind staat nog tegen, maar de Mistral is uitgeraasd. De zee is wel nog erg ruw, maar gelukkig is het niet zo ver en kunnen we ankeren voor de kust van La Ciotat.
(17 t/m 25 juni)

Er volgen nog wat filmpjes zodra goede WiFi beschikbaar is!

Toulon, Zuid Frankrijk Cote d'Ázur 

Menorca en Sardinië

Menorca

We liggen in de dure haven van Club Nautico in Ciutadella Menorca (59 euro). Bart zoekt de haven af op zoek naar een goedkopere plek. Gelukkig is er een gemeentehaven en zijn we slechts 20 euro per nacht kwijt op hemelsbreed 20 meter verder. Dit wordt toch een beetje een sport en moet ook wel als we 6 maanden weg willen zijn. We huren een auto en verkennen de noordkust. We gaan kijken of we kunnen ankeren vanwege de swell en noorderwind. We zien in de cala bij Fornells dat het kan. Vanwege de nauwe ingang is het heerlijk rustig ankeren. We rijden naar het zuiden om ook hier de kust te bekijken. We zijn de laatste gasten in een prachtige baai. Het diner bij ondergaande zon en met 4 heerlijke broodjes is fantastisch. De volgende dag ankeren we bij Fornells  en verkennen we de kust. Wout vindt allerlei aangespoelde spullen en samen met pappa maakt hij hier een catamaran van. We treffen zelfs een vergane Bayliner aan die eerder op de rotsen kapot is geslagen. Nog nooit eerder zoveel wrakken gezien als op deze reis. 

haven Ciutadella Menorca

mooi omsloten baai bij Fornells

Selfmade catamaran van afval (hout uit Marokko, piepschuim uit de Spaande Ria's en de mast + touw van Menorca.

De overtocht naar Sardinië

Opa en oma Eindhoven zijn 1 juni in Sardinië. Er wordt harde wind voorspeld. We zien een windgat en vertrekken woensdag 29 mei rond 19 uur voor een tocht van 180 mijl (36 uur varen). Ellen kookt na het uitvaren, maar de jongens slapen al voordat het eten klaar is. We zeilen de hele nacht met 5 tot 6 knopen door het water. We varen achter het occlusiefront aan, voor ons zien we grote onweerswolken, maar gaan ze sneller dan wij. ‘s Ochtends worden de golven hoger en trekt de wind wat aan. We genieten van het zonnetje en vermaken de jongens aan dek met verhalen, lego, taart en spelletjes. De golven zijn nu behoorlijk hoog en komen van achter. Het is hard werken aan het roer. De houder van de stuurautomaat is losgeschoten dus moeten weer zelf aan het werk. We halen het grootzeil in en varen alleen op de fok. Dat gaat beter en gelukkig zien we de vuurtoren van Alghero al. Om 5 uur in de ochtend komen we aan. We worden door een motorbootje opgewacht en ook op de kade staan ze klaar om onze lijnen aan te pakken. Elke haven wil klanten, zelfs midden in de nacht. Later horen we dat het nog nooit zo rustig is geweest in de haven in mei/juni. We leggen snel aan. Samen met Tom en Wout vieren we nog even dat we in Italie zijn en duiken nog voor een paar uur ons bed in.

Alghero is een mooie stad. De haven ligt in de oude stad, over de kade loopfietsen en steppen de kids er op los. De eerste nacht liggen we aan een mooring en betalen eur 36, dan horen we van een andere boot dat je ook langszij mag liggen en dan is het gratis, hiep hoera de eerste gratis haven ;-) En dan zijn opa en oma er. Na 3 dagen de buurt van Alghero verkend te hebben rijden we naar het noordoosten.  Bij Budoni huren we een huisje met zwembad en genieten van de omgeving. Komende dagen verkennen we de noordkust waar je prachtig schijnt te kunnen ankeren met azuurblauw water, dan snel door naar Corsica en Zuid Franse kust.
(26 mei tm 8 juni)

Zeilend van Menorca naar Sardinië, de eerste nacht in..

We zijn halverwege, er wordt volop gespeeld.

Hijs de 'opa Jan vlag' !

We zijn weer op weg

Nadat we de fam gedag hebben gezegd varen we terug naar La Palma. De motor is nog niet in orde en we laten hem nogmaals nakijken.  Ellen, Tom en Wout gaan de stad bekijken. Tom en Wout vinden het paleis en kathedraal mooi. Maar het mooiste is wel de spiderman met grote bellenblaas. Na 2 dagen klussen en meten zijn de meeste trillingen van de motor weg en door het toerental iets op te draaien loopt hij beter dan ooit. We kunnen verder! Nog een dag huren we een auto en rijden we langs de Westkust. Valldemosa is erg mooi. We maken bij Banalbufar een stevige wandeling van wel 6 kilometer. Als echte soldaten marcheren Tom en Wout een groot deel van de tocht: 1,2, 3, 1,2,3! Bart loopt terug om de auto op te halen. We willen de Westkust langs zeilen. Spannend want volgens de pilot kunnen hier valwinden vanuit de bergen zijn.  Maar er staat een rustige Zuidwester wind.  Eerst mooren we nog in de haven van Andraitx. Daarna zeilen we door naar Soller. De haven ligt 5 kilometer vanaf de stad en met een trammetje gaan we ernaar toe. We zoeken een botanische tuin op. De wind staat nog even gunstig dus zeilen we de volgende dag alweer door naar Port Pollensa. De Noord-Oostzijde van Mallorca. We ankeren bij Isla Formentor. Het is niet echt zwemweer dus de wandelschoenen gaan weer aan. In Pollensa huren we fietsen. We volgen een fietsroute naar Alcudia en een natuurpark.  De fietsroute gaat naar onze smaak teveel langs de grote weg dus we nemen een alternatieve route het binnenland in. De fietstocht is prachtig, maar met een weinig gedetailleerde kaart en een stevige tegenwind zijn we allemaal toe aan een ijsje. We willen door naar Menorca (33 mijl verderop) maar de verwachtingen zijn niet zo gunstig. Tegen de verwachting in worden we wakker met een Zuidwesterwind. We besluiten te zeilen. Tja na 2 uur varen draait de wind toch tegen. Het wordt een pittige tocht, want de golven zijn zeker 2-3 meter hoog. We zetten de motor aan en bikkelen door. ’s Avonds maakt de stad Ciudadela het meer dan goed. De haven ligt aan het einde van de lange Cala. We nemen de tijd om even bij te komen, kopen gamba’s voor de lunch en genieten! Wout krijgt van papa muziekles (K3 galt door de haven).   

(14 mei tm 25 mei)

Valldemosa

Met het trammetje naar de stad Soller 

 Puerto Soller

Cabo de Formentor